Ἡ Κοινὴ διάλεκτος καλεῖται Ἑλληνικὴ γλῶττα ὡς μετὰ τὴν κοινὴν ἐποχὴν ἱεμένη.
Πρωθελληνική (περὶ τὸ 2000 π.Κ.Ε.)
Ἡ Ἑλληνικὴ γλῶττα ἡ Μυκηναϊκή (π. 1600 - 1000 π.Κ.Ε.)
Ἡ Ἑλληνικὴ γλῶττα ἡ ἀρχαία (π. 1000 - 330 π.Κ.Ε.)
- ἀρκαδοκυπριακὴ ὁμας:
- μυκηναϊκή
- ἀρκαδική, κυπριακή, παμφυλιακή
- ἀττικο-ἰωνικὴ ὁμάς:
- ἀττική
- κοινή
- μεσαιωνική
- κοινή
- ἰωνική
- ἀττική
- αἰολικὴ ὁμάς (βοιωτική, λεσβιακή, θεσσαλική)
- βορειος ἑσπερία ὁμάς
- δωρική (λακωνική, ἀργειακή, κορινθιακή, κ.τ.λ.)
- τσακωνική;
- ἐλεατική, αἰτωλική, λοκρική, φωκιδική
- ἀρχαία μακεδονική
- δωρική (λακωνική, ἀργειακή, κορινθιακή, κ.τ.λ.)
Κοινή (330 π.Κ.Ε. - 330 Κ.Ε.)
Ἡ Ἑλληνικὴ γλῶττα ἡ μεσαιωνικὴ ἡ δημώδης (330 - 1453)
Νέα Ἑλληνική (5ος αἰ. Κ.Ε. - τήμερον)
Διαφοραί τῆς Ἀττικῆς
edit| ἴδια | Ἀττική | Κοινή |
|---|---|---|
| ἔγκλισις εὐκτική | περίεστι | οὐ περίεστι |
| δυικὸς ἀριθμός | περίεστι | οὐ περίεστι |
| μέση φωνή | περίεστι | σπανία |
| ἀνώμαλοι κλίσεις | πολλαί | ὀλίγαι |
| ῥήματα τελευτῶντα ἐς τὸ μι |
ὡς δείκνυμι | ὡς δεικνύω |
| ἀντωνυμίαι | ἀναγκαῖαι | πολλαί |
| συνδεσμός | μόρια ὡς δέ, γάρ, οὖν | καί, ἀλλά κτλ. |
| λέξεις τῆς προνοίας | ὡς, ἵνα, ὅπως κτλ. | τοῦ ποιεῖν |