Γουίδων ντε Μωπασσάν (Guy de Maupassant) - γεν τη 5 Αυγούστου 1850 ἐν τῷ ᾽Ανακτὀρῳ Miromesnil ἐγγύς της Διέππης, Νορμανδία, θαν τη 7 Ιουλίου 1893 εν Λευκετία - Γάλλος συγγραφεύς μάλιστα ἀξιόλογος ἦν.
Βίος edit
Εν τη πρωτευούση της Γαλλίας άρχεται ο σταδιοδρόμος αυτού ο υπουργικός. Υπέρ αυτού ο ευκλεέστατος συγγραφεύς τίθεται ὁ Γκυστάβ Φλωμπέρ: ούτος ο ἀνὴρ ανεψιός της μητρός του Μωπασσάν εστίν γενόμενος πιστός τε και αμείλικτος σύμβουλος. Ὁ Μωπασσάν έπιφανῆς γίγνεται οὔπω μὲν τοις ποιήμασι Des Vers (1880), αλλά δὲ διὰ τῆς εν έτει 1870 ἐν Ρουέν παίζουσαν πρασσομένην διήγησην Στεατοσφαῖρα (Boule de Suif), το αποκορύφωμα τῶν συναντήσεων του Ζολά και των αὐτοῦ μαθητῶν (Soirées de Medan, 1880).
Έργα edit
Αντικειμενικότητι και αἰφνιδίῳ τονίσματι, ο Μωπασσάν νικά τους ἑτέρους φυσιοσκόπους, και ταυτὸν τὸν Ζολάν. Αι σύντομοι ιστορίαι ανώτεροι των μυθιστορημάτων του εισίν, ὠκύα γὰρ παραγωγή 27 τόμων εν 10 έτεσι παρεμποδίζεται το συστηματικώς πράττειν. Εξαιρετικά εισίν, μεθ᾽ ὅλων, η καταπιεστικώς θλιβερή ιστορία γάμου Une Vie (1883) και το δημοσιογραφικόν μυθιστόρημα Bel-Ami (1885).
Ἕπονται τοίς έργοις Mont Oriol (1887), Pierre et Jean (1888) και τέλος - μετά νοσηράς επιδράσεως του Bourget - τω συναισθηματικώ μυθιστορήματι Fort comme la Mort (1889) και τω Notre coeur (1890). Μεταξύ των 20 νεωτέρων τόμων άξιοι εισιν οίδε: La Maison Tellier (1881), Miss Harriet (1884), Monsieur Parent (1885), Le Horla (1887), L'inutile Beauté (1890).
Ο μύθος Musotte δραματοποιημένος εστίν παρά του Μωπασσάν ξύν τω Jacques Normand εν έτει 1891 και επιτυχίας λαμπρᾶς τυγχάνει. Το βραχύ μέντοι δράμα La Paix du Ménage (1893) έχει τύχην ελάττονα. Μωπασσάν, ώς ἕτεροι συγγενείς αύτοῦ, μαίνεται δήπου ἑαυτόν αποκτενείν βουλόμενος.
Γνωστόν μνημείον εις τιμήν τούτου του συγγραφεώς δομεῖταιι εν έτει 1897 εν τοῖς Λευκετίας κήποις Parc Monceaux.
Πηγαί edit
Meyers Großes Konversations-Lexikon, Band 13. Leipzig 1908, σ. 461, α αναγιγνώσκεται τήδε.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι edit