Saša Brajović, crnogorska je istoričarka umjetnosti.
Biografija
editSaša Brajović redovni je profesor na Odeljenju za istoriju umetnosti Filozofskog fakulteta Univerziteta u Beogradu. Predaje istoriju evropske umjetnosti od 15. do 20. vijeka. Bavi se fenomenima i konceptima vizuelne kulture od renesanse do impresionizma. Težište njenog naučnog interesovanja je vizuelna kultura Crne Gore, posebno Boke Kotorske. Posvećena je fenomenu identiteta, njegove kontekstualizacije i vizualizacije, kao i percepciji i interpretaciji evropskog umjetničkog nasljeđa u oblasti jugoistočne Evrope.
Objavila je knjige: Gospa od Škrpjela – marijanski ciklus slika (2000), U Bogorodičinom vrtu. Bogorodica i Boka Kotorska – barokna pobožnost zapadnog hrišćanstva (2006), Renesansno sopstvo i portret (2009), Njegoševo veliko putovanje: Meditacije o vizuelnoj kulturi Italije (2015), više studija, kao i knjigu zajedno s Tatjanom Bošnjak: Imaginarni vrtovi Ibera Robera (2012)[1]), kao i vise studija, medju kojima su i one o portretima crnogorskih vladara Petra II Petrovića Njegoša i knjaza Danila I Petrovića Njegoša.