Radomir Aleksić (Andželat kod Andrijevice, 17. 4. 1900. – Beograd, 1978), crnogorski je filolog.
Biografija
editRadomir Aleksić rođen je u Andželatu, kraj Andrijevice, 17. aprila 1900. godine. Godine 1922. upisao se na Univerzitet u Beogradu, na grupu filozofskih nauka sa srpskohrvatskim jezikom kao glavnim predmetom (đe je diplomirao 1926. godine). Usavršavao se u Krakovu. Doktorirao je 1929. godine. Bio je aktivni učesnik NOB-a, zbog čega su ga fašističke vlasti proćerale s Fakulteta i zbog čega je bio u logoru Banjica. Ostvario se u gotovo svim područjima nauke o jeziku. Bio je jedan od urednika Južnoslovenskoga filologa, Našega jezika, redovni član Naučnoga društva Crne Gore, član Odbora za izdavanje narodnih pjesama Vuka St. Karadžića (priredio je II knjigu Karadžićevih pjesama i izradio rječnik), učestvovao je u izradi Rečnika srpskohrvatkog književnog i narodnog jezika SANU, prevodio je s ruskoga jezika itd. Bio je član Pravopisne komisije za izradu Pravopisa srpskohrvatskoga jezika (1960) i s Matom Hrastom i Jovanom Vukovićem izradio je pravopisni rječnik.[1] Jezikoslovnu montenegristiku zadužio je velikim brojem izvještaja o crnogorskim govorima.[2]
Umro je u Beogradu 1978. godine.
Literatura
edit- Adnan Čirgić: Dijalektolozi i crnogorski jezik (do polovine XX vijeka), ZUNS, Podgorica, 2014.