Niko S. Martinović (Cetinje, 23. 5/5. 6. 1914. – Sarajevo, 10. 1. 1975) crnogorski je istoričar.
Biografija
editDiplomirao je na Pravnom fakultetu u Beogradu (1938) i grupi za jugoslovensku književnost na Filološkom fakultetu u Beogradu. Bio je direktor Centralne narodne biblioteke „Đurđe Crnojević“(1957–1972), dopisni član Srpske akademije nauka i umetnosti; redovni član Društva za nauku i umjetnost Crne Gore. Dobitnik je brojnih nagrada i priznanja, među kojima i Trinaestojulske nagrade.[1]
Iz bibl.: Valtazar Bogišić– istorija kodifikacije crnogorskog imovinskog prava, Cetinje, 1958; Razvitak štampe i štamparstva u Crnoj Gori: 1493–1945, Beograd, 1965; priređivač antologije crnogorskih narodnih poslovica Evanđelje po narodu, Titograd, 1970.
Literatura
edit- Nikola Racković: Leksikon crnogorske kulture, DOB, Podgorica, 2009.