Knjaževina Crna Gora je bila nezavisna i međunarodno priznata država Crnogoraca. Po unutrašnjem uređenju je bila monarhija, od 1905. ustavna monarhija, kojom je vladala dinastija Petrović Njegoš.
Knjaževina Crna Gora je postojala od 1851., kada su razdvojene crkvena i svjetovna vlast, pa do avgusta 1910. kada je proglašena Kraljevina Crna Gora. Poglavari Knjaževine Crne Gore:
- Danilo I Petrović Njegoš (1851-1860)
- Nikola I Petrović Njegoš (1860-1910 /1921/).
U geografskom smislu, Knjaževina Crna Gora je imala granice koje su približne granicama savremene Crnoj Gori. Nakon viševjekovne nezavisnosti, definitivno je priznata 13. jula 1878. na Berlinskom kongresu.
Knjaževina Crna Gora, tj. od 1910. Kraljevina Crna Gora, postojala je de facto sve do njenog nasilnog i neustavnoga pripajanja Kraljevini Srbiji 1918., neposredno po svršetku Prvog svjetskog rata, ali su crnogorska vlada i dio pripadnika Crnogorske vojske organizovano djelovali u egzilu do kraja 1921. godine.[1]
Međunarodno priznata crnogorska država, koja se temelji i na istorijskoj Knjaževini Crnoj Gori, obnovljena je 21. maja 2006. godine.
Viđi još edit
Izvori edit
- ↑ Šerbo Rastoder Crna Gora u egzilu 1918-1925, I. i II. knjiga, Istorijski institut Crne Gore, Podgorica, 2004.