Janko Đonović (Tomići kod Virpazara, 6. septembar 1909 – Beograd, 4. jun 1991) crnogorski je pisac.
Biografija
editDiplomirao je 1939. godine na Pravnom fakultetu u Beogradu. Prije rata uređivao je omladinske časopise Stožer i Razvršje, poslije rata književni časopis Stvaranje (1946–1951). Bio je i urednik Narodne knjige na Cetinju i direktor Centralne biblioteke (1947–1951). Pisao je pjesme, pripovijetke, eseje, književne reportaže i putopise. Sarađivao je u mnogim periodičnim publikacijama. Pjesme su mu prevedene na strane jezike. Bio je redovni član Crnogorske akademije nauka i umjetnosti.[1]
Iz bibliografije:
- Živi portreti, pjesme (Nikšić, 1927)
- Na Vltavi, putopisi (Cetinje, 1948)
- Kamena počivala, pjesme (Beograd, 1954)
- Strah od zaborava, odabrana djela (priredio Radomir Ivanović, Titograd, 1988)
Literatura
edit- Nikola Racković: Leksikon crnogorske kulture, DOB, Podgorica, 2009.