Aleksandar Saša Čilikov (Beograd, 23. 8. 1950), crnogorski je istoričar umjetnosti.
Biografija
editAleksandar Saša Čilikov rođen je 23. 8. 1950. godine u Beogradu. Osmogodišnju i srednju školu završio na Cetinju. Diplomirao, magistrirao i doktorirao na Filozofskome fakultetu Univerziteta u Beogradu — Odsek za istoriju umetnosti. U periodu 1977–1994. radio u Republičkom zavodu za zaštitu spomenika kulture, đe je vršio i dužnosti pomoćnika i direktora ustanove. Tokom rada u navedenoj ustanovi učestvuje u brojnim istraživanjima u okviru korpusa kulturno-istorijske baštine Crne Gore — kabinetski, arhivski i terenski rad — kao član i rukovodilac stručnih timova.
Kao stipendista UNESCO-a bio 1980. na šestomjesečnoj specijalizaciji u Rimu (Institut ICCROM) posvećenoj vizantijskoj umjetnosti u Italiji. Studijski boravio u više evropskih zemalja i svim bivšim jugoslovenskim republikama. Autor je brojnih elaborata i tekstova na temu kulturne baštine Crne Gore, teorije i istorije umjetnosti. Objavio je i preko 100 stručnih tekstova u dnevnoj, neđeljnoj i mjesečnoj štampi.
Član je Umjetničkog savjeta Narodnog muzeja Crne Gore, Naučnog savjeta Nacionalnih parkova Crne Gore, predśednik Društva istoričara umjetnosti Crne Gore i Fondacije „Guvernaduri Radonjići“ i predśednik Državne komisije za nadzor nad postupkom revizije muzejskog materijala i dokumentacije u Narodnom muzeju (na tu funkciju je 2018. podnio ostavku)[1]
Autor je dvadesetak scenarija za dokumentarne TV filmove na temu kulturne baštine Crne Gore. Član je redakcija časopisa „Art centrala“ i „Polimski glasnik“, a bavio se i likovnom kritikom i publicistikom. Od 1994. do penzionisanja 2015. radio na Univerzitetu Crne Gore, đe je stekao zvanje vanrednog profesora. Profesor je po pozivu na više univerzitetskih jedinica u zemlji i inostranstvu. Dobitnik je više stručnih nagrada i priznanja, među njima i Nagrade Saveza konzervatora Jugoslavije, Nagrade prijestonice Cetinja „13 novembar“ i Trinaestojulske nagrade. U decembru 2015. godine izabran za vanrednog člana CANU.[2]
Trinaestojulska nagrada
editLaureati ovog najvišeg državnog priznanja za 2014. godinu su bili reditelj Gojko Kastratović, direktor Muzeja i galerija Podgorice Niko Martinović, istoričar umjetnosti Aleksandar Čilikov i slikar Vojo Stanić, koji je dobio nagradu za životno djelo. Čilikov je dobio Trinaestojulsku nagradu za knjigu Crkve i manastiri basena Skadarskog jezika.
„Svakako da je velika čast ako dobijete najveće društveno priznanje svoje domovine. Ono što mene posebno raduje je to što sam Trinaestojulsku nagradu dobio u jednom zaista dostojanstvenom društvu koje čine Gojko Kastratović, Niko Martinović i doajen slikar Vojo Stanić. Isto tako ja ovu nagradu ne smatram samo svojom. Iskreno mislim da je to istovremeno nagrada crnogorskoj istoriji umjetnosti i crnogorskim istoričarima.“
„Nadam da će ova nagrada biti novi podsticaj za moj dalji rad. Naime, radim više od jedne decenije na projektu crnogorske istorije umjetnosti, koji treba da se realizuje do kraja 2015. godine, a nekoliko godina radim u timu koji treba da napravi čitavu dokumentaciju za upis Cetinja u svjetsku kulturnu baštinu. Ako bi se ova dva projekta završila na kvalitetan način onda mogu mirno da odem u penziju i da ribarim, pošto sam ja pasionirani ribolovac.“
( izjava Aleksandra Čilikova za Monitor)
Vanjske veze
editReference
edit- ↑ Čilikov podnio ostavku (Objavljeno 21.12.2018., prustupljeno 14.1.2019.)
- ↑ https://www.cdm.me/drustvo/brkovic-goranovic-i-cilikov-vanredni-clanovi-canu-a/