Đorđe Bizanti (Kotor, oko 1490. — Kotor, 1560), crnogorski je pjesnik, petrarkist, predstavnik kotorskog renesansnog kruga.
Biografija
editPripada poznatoj vlasteoskoj familiji davnašnjega porijekla. Završio je kotorsku Gramatikalnu školu, a studije je okončao u Padovi. Više puta bio je sudski auditor i sudija, član Maloga vijeća i Vijeća umoljenih te gradski blagajnik.
Djela
editPisao je lirske pjesme na talijanskom jeziku, ugledajući se na Petrarku. Objavljene su u zbirci Rime amorose (Venecija, 1532). Riječ je o zbirci soneta, madrigala i kancona. Pisao je i poeziju na latinskome jeziku, ali taj dio njegova opusa nije sačuvan. Ljudevit Pasković bio mu je prijatelj. Posvetio mu je svoju pjesmu Ascrivium.[1] Bizantijeve pjesme primjer su bembističke poezije, no s obzirom na to da je kanconijer objavljen samo dvije godine poslije Bemba, Bizanti se smatra jednim od prvih sljedbenika Bembove reforme petrarkističke lirike.
Literatura
edit- Kovijanić Risto, Kotorski medaljoni, Beograd, 1980.
- Pantić Miroslav, Književnost na tlu Crne Gore i Boka Kotorske od 16. do 18. veka, SKZ, Beograd, 1990.
- Bizanti – Paskvalić – Bolica, Izabrana poezija, priredio Slobodan Kalezić, Književnost Crne Gore od 12. do 19. vijeka, knjiga 5, Cetinje, 1996.
- Rotković Radoslav, Istorija crnogorske književnosti, knj. II, ICJK, Podgorica, 2012.