مجوس (عربی: مجوس , پارسی: مگوش , پهلوی. majūsī) اصلا به زردشتئ مانا ات، و مجوس به پارسیان و ایرانئ مردمان گوشتهئه بوت، په خاتیریکه آوان آچیش پرست اتنت و آچیش پرستانه مجوسه گوشنت، چون آوان باور دارنت که یک خدایی په جوانین کاران (یزادان) و یک خدایی په خرابین کاران (اهریمن) موجود انت.[1]
گیپتجاه edit
- ↑ Curtis, Vesta Sarkhosh & Stewart, Sarah (eds.) (1995). Birth of the Persian Empire: The Idea of Iran, Volume I. London: I. B. Tauris. p. 92. ISBN 1-84511-062-5.