Wp/bgn/پارسی زبان

< Wp | bgn
Wp > bgn > پارسی زبان

[[Category:Wp/bgn/Language articles with unsupported infobox fields|]]

زبان فارسی
فارسی، پارسی، تاجیکی، عجمی، دری
Native to به طور بومی در ایران، افغانستان، تاجیکستان، جنوب ازبکستان و بصورت محدودتر در بحرین، قزاقستان، پاکستان، ترکمنستان.
Native speakers
حدود ۱۱۰ میلیون تن[1][2]Template:Wp/bgn/۱  (date missing)
Official status
Regulated by فرهنگستان زبان و ادب فارسی
زبانێ کوڈ هان
ISO 639-1 fa
ISO 639-2 per (B)
fas (T)
ISO 639-3 Either:
fas  فارسی
prs  فارسی افغانستان
tgk  فارسی تاجیکی
aiq  اویماق
bhh  بخارایی
deh  دهواری
drw  دروازی
haz  هزارگی
jpr  جیدی
phv  زبان پهلوی

فارسی یا پارسی یکی از زبان‌های هندواروپایی در شاخهٔ زبان‌های ایرانی جنوب غربی است که در کشورهای ایران، افغانستان،[3] تاجیکستان[4] و ازبکستان[5] به آن سخن می‌گویند. فارسی زبان رسمی کشورهای ایران و تاجیکستان و یکی از دو زبان رسمی افغانستان (در کنار زبان پشتو) است. زبان رسمی کشور هند نیز تا پیش از ورود استعمار انگلیس، فارسی بود. به گونه‌ای که در سرود ملی کشور پاکستان (که زمانی جزو هندوستان بود) تمامی کلمات آن (به جز یک کلمه)، فارسی است. امروزه نیز زبان اردو، مخلوطی از زبان فارسی و انگلیسی است.

manbah

edit
    1. ^ Windfuhr, Gernot. The Iranian Languages. Routledge. 2009. p. 418.
  1. 2006 CIA Factbook: Iran 38.210 M (58%), Afghanistan 16.369 M (50%), Tajikistan 5.770 M (80%), Uzbekistan 1.2 M (4.4%)
  2. CIA - The World Factbook
  3. CIA - The World Factbook
  4. CIA - The World Factbook