Wt/zea/staart

< Wt‎ | zea
Wt > zea > staart

Etymologie edit

Van Middelnederlands stert, start; ziet vadder bie staert.

Omschrievienge edit

staart m

Uutspraek edit

  • [staːrt], in Nederland ok [staːɻt], [staːʀt]

Verbugienge edit

staarten meêrvoud, staartje verkleinwoôrd

Uutdruksels edit

Ziet ok bie aal, duivel, kop, maart, muis en venijn.

  • hem op zijn staart trappen, volle gas gae
  • in zijn eigen staart bijten
    1. z'n eige naedeêl andoeë
    2. trugkomme bie z'n begin
  • met de staart tussen de benen afdruipen, beschaemd van 'n verlies weglôpe
  • Ik krijg hier een staart van, ik oor d'r zot van

Afstammeliengen en ontlêniengen edit

Ziet ok bie Zeêuws. Opmerkienge: uutgeleênd en deugegeve is d'n 'Ollandse vurm staert, bie 't Russisch ok nog is mee Duutsen invloed.

Bronnen edit

  • Hans de Groot c.s. (red.), Idioomwoordenboek. Verklaringen en herkomst van uitdrukkingen en gezegden. Van Dale Lexicografie, Utrecht/Antwerpen, 1999: p. 792-3
  • Nicoline van der Sijs (2015, saemenstellienge), Uitleenwoordenbank bie 't trefwoôrd 'staart'