Wt/zea/dezen

Zeêuws

Etymologie

Van Middelnederlands desen, datief en accusatief bie dese; ziet vedders bie deze.

Omschrievienge

• Anwiezend vònaemwoôrd mannelijk ienkelvoud vò kortbie, as t'r 'n b-, 'n d-, 'n echten h-, 'n t- of 'n klienker achter komt.
  • Mee dezen 'ond moe je 'n bitje uutkieke.

Uutspraek

[ˈde(ɪ)zən]

Verbugienge

Zeêuwse anwiezende vònaemwoôrden

	m (bdhtV)	m (aors)/v/meêrvoud	o
kortbie
bievoegelijk	dezen (dizzen)	deze (dizze)	dit
zelfstandig	d'n dezen (d'n dizzen)	de deze (de dizze)	ditte
verre
bievoegelijk	dien, dieën	die, dieë	dat
zelfstandig	d'n dieën	de dieë	datte

Vertaeliengen

Mannelijk anwiezend vònaemwoord in 'n verbindienge

• Braebants: dezen, dizzen
• Frans: cet

• Limburgs: dezen (in 't noôrden en westen)
• West-Vlaems: dezen, dizzen

Ziet vedders bie deze.

Nederlands

Etymologie

Georve van Middelnederlands desen.

Omschrievienge

dezen

• verboge vurm van deze/dit:
  1. datief en accusatief m: toet 1946 verplicht, daenae zòwat verdwene
  2. datief o: in staende uutdruksels, ok noe nog

Uutspraek

• [ˈdeɪzə(n)] Nederlands in Nederland
  • [ˈdeːzən] verzurgde, gepriffereêrde uutspraek in d'n tied dat de -n nog verplicht was
• [ˈdeːzə(n)] Belgs-Nederlands, Surinaoms-Nederlands