Wt/zea/wrijven

Nederlands

Etymologie

Over Middelnederlands wriven, ziet bie vrieve.

Omschrievienge

wrijven

• vrieve

Uutspraek

[ˈvrɛɪvə(n)] enz., zelden [ˈʋrɛɪvə(n)]

Vervoegienge

infinitief	wrijven
tegewoordigen tied	ik wrijf	wij wrijven
	jij wrijft	jullie wrijven
	h/zij wrijft	zij wrijven
flejen tied	ik, jij, h/zij wreef	wij, jullie, zij wreven
gebieënde wieze	wrijf
onvoltoôid deêlwoôrd	wrijvend(e)
voltoôid deêlwoôrd	heeft gewreven
Ouwejaerse vurmen: jullie wrijft (alternatieve vurm) ꞏ h/zij wrijve (anvoegende wieze) ꞏ wrijft (gebieënde wieze meêrvoud) Vurmen mee gij: gij wrijft (tegenwoôrdigen tied) ꞏ gij wreeft (flejen tied)

Ontlêniengen en afstammeliengen

Ziet ok bie vrieve (Zeêuws) en wriven (Middelnederlands).

• vryf Afrikaons

Bronnen

• Nicoline van der Sijs (2015, saemenstellienge), Uitleenwoordenbank bie 't trefwoôrd 'wrijven'