Wt/zea/wing

Iengels

Etymologie

Over Middeliengels winge en Oudnoôrds vængr van Oergermaons *wēingijaz. Uutendelienge van d'n Indo-Europese wortel *h₂weh₁- en zòdoende verwant mee waoie en wind.

Omschrievienge

wing
zelfstandig naemwoôrd

vleke, vlerke
figuurlijk vò 'n ziewaerts uutstekend deêl an 'n constructie ('uus, maendverband enz.)
figuurlijk vò 'n onderdeêl van 'n innerlijk verdeêlde gemeênschap ('n politieke partie enz.)

werkwoôrd

schampe, anschiete (in d'n aerm of vleke)
vliege, z'n vleken uutslae
van vleken/vleugels verzieë
goôie

Opmerkiengen

In 't Zeêuws zulle beteikenisse 2 en 3 mee 't Nederlandse vleugel benoemd ôre.
Gineên van de werkwoôrdelijke beteikenissen oôr dikkels gebruukt. 't Bievoegelijk naemwoôrd winged 'gevleugeld' kom je wè mee grôte regelmaet tegen.

Uutspraek

[wɪŋ]

Verbugienge

wings meêrvoud

Vervoegienge

wings darde persoôn ienkelvoud, winged flejen tied en voltoôid deêlwoôrd, winging onvoltoôid deêlwoôrd