Wt/zea/vliegen

Zeêuws

Etymologie

Ziet bie vliege.

Omschrievienge

vliegen

1. vliege werkwoôrd:
   • in Zeêuws-Vlaendere en op oôstelijk Zuud-Beveland: de gewonen infinitief
   • rest: 't gerundium (te-vurm)
2. meêrvoud van vlieg.

Uutspraek

[ˈvli(ː)ɦŋ], [ˈvli(ː)ɦən], [vli(ː)ɣən]

Vervoegienge

Ziet bie vliege.

Aore spelliengen

• vlieːgen Woordenboek der Zeeuwse Dialecten

Vertaeliengen

Ziet bie vliege.

Bronnen

• Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. 1078

Nederlands

Etymologie

Van Middelnederlands vlieghen; ziet bie vliege.

Omschrievienge

vliegen

1. werkwoôrd vliege (aolle beteikenissen)
2. zelfstandig naemwoôrd meêrvoud van vlieg

Uutspraek

• [ˈvliɣə(n)], [ˈvlixə(n)], [ˈvliχə(n)] (Nederlands in Nederland)
• [ˈvli(ː)ɣə(n)] (Belgs-Nederlands)

Vervoegienge

infinitief	vliegen
tegewoordigen tied	ik vlieg	wij vliegen
	jij vliegt	jullie vliegen
	h/zij vliegt	zij vliegen
flejen tied	ik, jij, h/zij vloog	wij, jullie, zij vlogen
gebieënde wieze	vlieg
onvoltoôid deêlwoôrd	vliegend(e)
voltoôid deêlwoôrd	heeft en is gevlogen
Ouwejaerse vurmen: jullie vliegt (alternatieve vurm) ꞏ h/zij vliege (anvoegende wieze) ꞏ vliegt (gebieënde wieze meêrvoud) Vurmen mee gij: gij vliegt (tegenwoôrdigen tied) ꞏ gij vloogt (flejen tied)

Ontlêniengen en afstammeliengen

Ziet ok bie vliege.

• vlieg Afrikaons