Wt/zea/stront

< Wt‎ | zea
Wt > zea > stront

Zeêuws edit

 
Menselijke stront in de pot.

Etymologie edit

Van Middelnederlands stront, toen nog 'n telbaer woôrd ('drol'). Buten 't Nederlands/Nederduuts en Fries nie bekend, wè in 't Iengels as strunt 'stoempje' en 't Zweeds '(dialectisch) strunt 'uutlôper'; meschien te verbinden mee d'n Indogermaonse wortel *stred- 'ies stiefs'. Kom in verschillende Romaonse taelen as leênwoôrd vò: Frans étron, Italiaons stronzo.

Omschrievienge edit

stront m

  • Ontlastienge van mensen en beêsten

N.B.: Dit woôrd oôr in 't gemeên nie as ruug angevoeld.

Uutspraek edit

[strɔnt]

Verbugienge edit

verkleinwoôrd strontje

Dit woôrd ei gin meêrvoud.

Saemenstelliengen edit

Uutdruksels edit

  • ʼt Lieken gin stront of luren, 't trekt nergest op, 't is nie vee
  • Stront mee striepen
    1. 'tzelfde as boven
    2. ontwiekend antwoôrd op 'n vraeg van 't type wat ei je dae?
  • Dae deug gin ouwe stront van
  • In d'Ollandse stront getrapt è, Burgers (Algemeên Nederlands) praote (of dat prebere)
  • Stront, wien ei je geschete? Kakke, wien ei je afgegae?, gezeid van iemand mee vee trunten, ok as tweêde deêl Drol, wie hei-je (g)edraoid? (Goerees, Flakkees), of glad zonder tweêde deêl (Land-van-'Ulsters)

Dialectvarianten edit

Synoniemen edit

Ontlêniengen in aore taelen edit

Vertaeliengen edit

Bronnen edit

  • Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. 955
  • Nicoline van der Sijs (2015, saemenstellienge), Uitleenwoordenbank bie 't trefwoôrd 'stront'