Wt/zea/stôten

Zeêuws

Etymologie

Ziet bie stôte.

Omschrievienge

stôten

• stôte

1. in Zeêuws-Vlaendere en op oôstelijk Zuud-Beveland: de gewonen infinitief
2. rest: 't gerundium (te-vurm)

Uutspraek

[stʊɐtn], [ˈstʊɐtən]

Vervoegienge

Ziet bie stôte.

Aore spelliengen

• stôôten Woordenboek der Zeeuwse Dialecten
• stoôten
• stôôt'n (gin standaerdspellienge)
• stoaten, stoat'n (gin standaerdspelliengen, af te raejen)

Vertaeliengen

Ziet bie stôte en douwe.

Bronnen

• Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. 944