Wt/zea/spit

< Wt | zea
Wt > zea > spit

Zeêuws

edit

Etymologie

edit
staek om te braejen

Over Middelnederlands spit en Oudnederlands *spit van Oergermaons *spitą. Uutendelienge dienkelijk van d'n Indo-Europese wortel *sp(e)i-.

steek mee 'n spae

Van spitte.

rik- of lendepiene

As beeldspraek: de ziekte voelt as a je mee 'n spit gestoke oôr.

Omschrievienge

edit

spit
zelfstandig naemwoôrd o

  1. staek om vleis om ander eten mee te braeien
  2. pienscheuten in de rik of de lenden

zelfstandig naemwoôrd m

  1. spete, steek in de grond mee 'n spae
  2. schup aerde die-a je mee eên spit (3) om'ôge kriegt
  1. tegenwoôrdigen tied ienkelvoud en gebiejende wieze van spitte

Opmerkienge: allêne bet. 3 en 4 stae in 't WZD.

Uutspraek

edit

[spɪt]

Verbugienge

edit

speten meêrvoud; spitje verkleinwoôrd

Dialectvarianten

edit
steek mee de spae

Vertaeliengen

edit

Bronnen

edit
  • Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. 913


Iengels

edit

Etymologie

edit
braedspit

Over Middeliengels spit en Oudiengels spitu van Oergermaons *spitō, 'n variante van *spitą (ziet boven).

spoege

Over Middeliengels spitten van Oudiengels spittan, of over Middeliengels speten van Oudiengels spǣtan. Oôrsproenkelijk 'n onomatopee.

Omschrievienge

edit

spit

  1. zelfstandig naemwoôrd spit
  2. werkwoôrd spiese, an 't spit riege
  3. werkwoôrd spieë, spoege (uut de mond)
  4. zelfstandig naemwoôrd spog, spoegsel

Uutspraek

edit

[spɪt]

Verbugienge

edit

spits meêrvoud

Vervoegienge

edit

spits darde persoôn ienkelvoud, spit flejen tied, spit voltoôid deêlwoôrd, spiting onvoltoôid deêlwoôrd

Opmerkienge: as flejen tied en voltoôid deêlwoôrd bestaet ok spat.