Wt/zea/snake

Iengels

Etymologie

Over Middeliengels snake en Oudiengels snaca van Oergermaons *snakō. Uutendelienge van Oer-Indo-Europees *(s)neg- en zòdoende verwant mee Sanskriet नाग nāga (ok slange). Ok 'tzelfde woôrd as 't Zeêuwse snaeke, wat-a sind eêuwen a gin 'slange' meêr beteikent.

Omschrievienge

snake

slange (de beêste, zelden de figuurlijke zin)
'slange', minne valse mens, 'rotte'
werkwoôrd sliengere, kroenkele, in slangevurm uutgestrekt leie

Uutspraek

[sneɪk]

Verbugienge

snakes meêrvoud

Vervoegienge

snakes derde persoôn ienkelvoud, snaked flejen tied en voltoôid deêlwoôrd, snaking onvoltoôid deêlwoôrd

Ontlêniengen in aore taelen

neke Maori
sneki Sranantongo