Iengels edit
Etymologie edit
Over Middeliengels snake en Oudiengels snaca van Oergermaons *snakō. Uutendelienge van Oer-Indo-Europees *(s)neg- en zòdoende verwant mee Sanskriet नाग nāga (ok slange). Ok 'tzelfde woôrd as 't Zeêuwse snaeke, wat-a sind eêuwen a gin 'slange' meêr beteikent.
Omschrievienge edit
snake
- slange (de beêste, zelden de figuurlijke zin)
- 'slange', minne valse mens, 'rotte'
- werkwoôrd sliengere, kroenkele, in slangevurm uutgestrekt leie
Uutspraek edit
[sneɪk]
Verbugienge edit
snakes meêrvoud
Vervoegienge edit
snakes derde persoôn ienkelvoud, snaked flejen tied en voltoôid deêlwoôrd, snaking onvoltoôid deêlwoôrd