Wt/zea/rug

Nederlands

Etymologie

Van Middelnederlands rugghe, ziet vadder bie rik. De Bargoense beteikenisse komt van rooie rug: 't ouwe biljet (van vò 1977) ao roôd in 't ontwerp.

Omschrievienge

rug m

1. rik (ok figuurlijk)
2. (oôrsproenkelijk boeventaele) briefje van duzend gulden

Uutspraek

• [rɵx ~ rɵχ] Nederlands in Nederland
• [rʏç] Belgs-Nederlands
• [røx] Surinaoms-Nederlands

Verbugienge

ruggen meêrvoud; rugje, ruggetje

Saemenstelliengen

as lienkerdeêl

• rugdekking
• ruggengraat
• ruggenmerg
• ruggentuffer
• ruggespraak
• rugklachten
• rugpijn
• rugzak

as rechterdeêl

• bergrug
• onderrug

Uutdruksels

• achter iemands rug, zonder dat 'n d'r weet van ei
• een brede rug hebben, 'n dik vel è, vee kritiek verdraege
• achter de rug, verbie, gedae
• het loopt mij koud over de rug, ik krieg d'r stupen van
• iemand in de rug aanvallen, ok: 'n gemêne persoônlijken anval inzette
• iemand/iets de rug toekeren, d'r niks meê meer te maeken 'ebbe wille
• ik had mijn rug nog niet gekeerd (of...), zò gau a'k d'r weg was, gebeurde d'r dit
• je kunt mijn rug op, je kan m'n gat kusse
• met de rug tegen de muur staan, gin keuze meêr è
• over de rug van, t'n koste van
• zich achter iemands rug verschuilen, maeke dat 'n ander de klappen opvangt vò joen daeden

Ontlêniengen en afstammeliengen

• rug Afrikaons

Bronnen

• Hans de Groot c.s. (red.), Idioomwoordenboek. Verklaringen en herkomst van uitdrukkingen en gezegden. Van Dale Lexicografie, Utrecht/Antwerpen, 1999: p. 721-5