Wt/zea/raken

Nederlands

Etymologie

Van Middelnederlands raken, ziet bie raeke.

Omschrievienge

raken

1. zelfstandig werkwoôrd raeke, 'itte
2. koppelwerkwoôrd raeke, gaendewig in 'n zekere staet komme

Uutspraek

[ˈraːkə(n)]

Vervoegienge

infinitief	raken
tegewoordigen tied	ik raak	wij raken
	jij raakt	jullie raken
	h/zij raakt	zij raken
flejen tied	ik, jij, h/zij raakte	wij, jullie, zij raakten
gebieënde wieze	raak
onvoltoôid deêlwoôrd	rakend(e)
voltoôid deêlwoôrd	heeft en is geraakt
Ouwejaerse vurmen: jullie raakt (alternatieve vurm) ꞏ h/zij rake (anvoegende wieze) ꞏ raakt (gebieënde wieze meêrvoud) Vurmen mee gij: gij raakt (tegenwoôrdigen tied) ꞏ gij raakdet (flejen tied)

Ontlêniengen en afstammeliengen

• raak Afrikaons
  • raak Zuid-Afrikaons Iengels
• rage Deens
  • rake Noors
• raka Papiaments

Bronnen

• Nicoline van der Sijs (2015, saemenstellienge), Uitleenwoordenbank bie 't trefwoôrd 'raken'