Wt/zea/quintuc

Oudnederlands

Etymologie

Afleiienge van quinte 'konte'. Zòdoende verwant mee Iengels cunt. Veddere afkomst onbekend. Buten de Saolische wet nie bekend.

Omschrievienge

quintuc m

• (letterlijk) schandknaep, kontventer; (as scheldwoôrd) kloôtzak
  • Si quis alterum cinitum vocaret, malb. quintuc DC den. qui faciunt sol. XV culpabilis iudiectur 'As t'r iemand 'n ander 'schandknaep', letterlijk quintuc noemt, oort 'n veroôrdeêld toet 'n boete van zes'onderd penniengen, zegge vuuftien schelliengen.' (Saolische wet)

Uutspraek

/ˈkwintuk/

Verbugienge

nv.	ienk.	mv.
nom.	quintuc	quintuca
gen.	quintukes	quintuco
dat.	quintuke	quintucon
acc.	quintuc	quintuca

N.B.: De verbugiengsvurmen bin gebaseerd op 't Oudnederlands zòas dat in de Wachtendonckse Psalmen staet (rond 900). De Saolische Wetten bin van vee eêder; 't is goed meugelijk, dienkelijk zelfs, dan d' uutgangen in dien tied anders waere.

Varianten

• kwintuk (woôrdenboekspellienge)
• quinte, quinthac, quinthe

Bron

• Oudnederlands Woordenboek