Wt/zea/neme

< Wt | zea
Wt > zea > neme

Zeêuws

edit

Etymologie

edit

Over Middelnederlands nemen en Oudnederlands neman van Oergermaons *nemaną. Uutendelienge van d'n Indo-Europese wortel *nem-, *nom- 'toebedêle'; varre verwant mee nommer en nomaode.

Omschrievienge

edit

neme werkwoôrd

  1. oppakke, griepe
  2. toeëigene, wè of nie rechtens
  3. (ruug) naoie, seksueêl binnegae

Uutspraek

edit

[ˈneːmə ~ ˈneɪmə]

Vervoegienge

edit
infinitief neme(n)
gerundium te nemen(e)
tegewoordigen tied ik neem oôns neme(n)
jie neem(t) (neme) julder neme(n)
'ie neem(t) 'ulder neme(n)
flejen tied ik, jie, 'ie nam oôns, julder, 'ulder naeme(n), naomen
gebieënde wieze neem(t)
onvoltoôid deêlwoôrd nemende
voltoôid deêlwoôrd ei (g)enome(n)
Ziet vò details en verschillen tussen de Zeêuwse dialecten 't artikel Zeêuwse grammaotica op Wikipedia.

Afwiekende vervoegiengen:

  • naem flejen tied ienkelvoud: 'Eintjessand
  • namme flejen tied meêrvoud: Goereê-stad
  • enomme voltoôid deêlwoôrd: Goereê-stad

Uutdruksels

edit
  • Laet je nie neme, kiekt uut dan ze de zot nie mee je steke

Varianten

edit
  • nemen in Zeêuws-Vlaendere en op oôstelijk Zuud-Beveland

Ontlêniengen in aore taelen

edit

Vertaeliengen

edit

Bronnen

edit
  • Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. 618
  • Nicoline van der Sijs (2015, saemenstellienge), Uitleenwoordenbank bie 't trefwoôrd 'nemen'