Wt/zea/nek

Nederlands

Etymologie

Van Middelnederlands neck, ziet vadder bie nikke.

Omschrievienge

nek v (m)

1. nikke (ok figuurlijk)
2. verschillende werkwoôrdsvurmen van nekken

Uutspraek

[nɛk]

Verbugienge

nekken meêrvoud, nekje verkleinwoôrd

Saemenstelliengen

as lienkerdeêl

• nekschot
• nekslag

as rechterdeêl

• stierennek

Uutdruksels

• een dikke nek hebben, groôs weze
• iemand met de nek aankijken, op iemand neêrzieë
• iemand/iets de nek omdraaien, d'r 'n (gewelddaedig) ende an maeke
• op iemands nek zitten, 'inderlijk in iemand z'n buurte weze
• over zijn nek gaan, spoege, kotse (veraol figuurlijk)
• tot aan zijn nek in de problemen zitten, zukke zwaere problemen è da je d'r naebie nie meêr uut kan komme
• uit zijn nek kletsen, onzin praote
• zijn nek breken over iets, naebie ergest over vaolle (ok figuurlijk: grôte schae ergest van è)
• zijn nek uitsteken, vreêd 'n moeite doeë (vò wat of iemand)

Aore spelliengen

• neck Vroegnieuwnederlands

Ontlêniengen en afstammeliengen

• nek Afrikaons
  • nek Zuud-Afrikaons Iengels
• nèk Papiaments

Bronnen

• Hans de Groot c.s. (red.), Idioomwoordenboek. Verklaringen en herkomst van uitdrukkingen en gezegden. Van Dale Lexicografie, Utrecht/Antwerpen, 1999: p. 580-1

• Nicoline van der Sijs (2015, saemenstellienge), Uitleenwoordenbank bie 't trefwoôrd 'nek'