Wt/zea/knippen

Nederlands

Etymologie

Onomatopee. Uut 't Middelnederlands nie as werkwoôrd overgeleverd, mae wel in afleiiengen as knippinghe en cnipbusse; zeker d'eêste verraejt dat 't werkwoôrd bestae 'ebbe moet.

Omschrievienge

knippen

1. 'n klappend geluud maeke mee de viengers
2. snieë mee 'n schaere

Uutspraek

[ˈknɪpə(n)]

Vervoegienge

infinitief	knippen
tegewoordigen tied	ik knip	wij knippen
	jij knipt	jullie knippen
	h/zij knipt	zij knippen
flejen tied	ik, jij, h/zij knipte	wij, jullie, zij knipten
gebieënde wieze	knip
onvoltoôid deêlwoôrd	knippend(e)
voltoôid deêlwoôrd	heeft geknipt
Ouwejaerse vurmen: jullie knipt (alternatieve vurm) ꞏ h/zij knippe (anvoegende wieze) ꞏ knipt (gebieënde wieze meêrvoud) Vurmen mee gij: gij knipt (tegenwoôrdigen tied) ꞏ gij kniptet (flejen tied)

Bronnen

• Nicoline van der Sijs (2010, saemenstellienge), Etymologiebank