Wt/zea/jagen

Nederlands

Etymologie

Van Middelnederlands jaghen, ziet bie jaege.

Omschrievienge

jagen

• jaege, jaogen (ok figuurlijk)

Uutspraek

• [ˈjaːɣə(n)], [ˈjaːxə(n) ~ ˈjaːχə(n)] (Nederlands in Nederland)
• [ˈjaːɣə(n)] (Belgs-Nederlands)
• [ˈjaːxɘ(n)] (Surinaoms-Nederlands)

Vervoegienge

infinitief	jagen
tegewoordigen tied	ik jaag	wij jagen
	jij jaagt	jullie jagen
	h/zij jaagt	zij jagen
flejen tied	ik, jij, h/zij jaagde, joeg	wij, jullie, zij jaagden, joegen
gebieënde wieze	jaag
onvoltoôid deêlwoôrd	jagend(e)
voltoôid deêlwoôrd	heeft gejaagd
Ouwejaerse vurmen: jullie jaagt (alternatieve vurm) ꞏ h/zij jage (anvoegende wieze) ꞏ jaagt (gebieënde wieze meêrvoud) Vurmen mee gij: gij jaagt (tegenwoôrdigen tied) ꞏ gij jaagdet, joegt (flejen tied)

Ontlêniengen en afstammeliengen

Ziet ok bie jaege.

• jaag Afrikaons
• yag Papiaments
• jaga Zweeds
  • jahdata Fins

Bronnen

• Nicoline van der Sijs (2015, saemenstellienge), Uitleenwoordenbank bie 't trefwoôrd 'jagen'