Wt/zea/heuje

'Ollands

Etymologie

Meschien van Oudnederlands *huod[j]an 'beschermen' (zòas in 't 'Oôg-'Ollands hoeden), mee umlaut; 't Utrechts ei vroeger umlaut gekend en dit kan d'r 'n overbluufsel van weze. Aore verklaerienge is 't geluud da je d'rbie maekt a jen 't mee je stemme doet. Bie de beteikenissen nommer 2 en vadder is dat wè zeker.

Omschrievienge

heuje Zuud-Utrechs

kezewachte, in de bôgerd stae en as t'r spreêuwen komme lewaoi maeke om die weg te jaegen
drieve van beêsten
opjaege (ok wè opheuje)
opsteuke, iemand anzette wat te doeën (ok wè opheuje)

Opmerkienge: in beteikenisse 1 bin 't nie de veugels, mae de kêzen die-a geheujd ore. Je kunne wè zeie: spreeuwe kere.

Uutspraek

[ˈhøjə]

Vervoegienge

infinitief	heuje
tegewoordigen tied	ik, jai, hai heuj	wai, jullie, hunnie heuje
flejen tied	heujde
voltoôid deêlwoôrd	het geheujd
't Zuud-Utrechs vervoeg nie nae persoôn, alleên nae ienkel- of meêrvoud. 'Ierin verschilt 't van aore Utrechtse dialecten.

Bron

P.M. Heijmink Liesert, ʼn Haonderik vol ruggemeters. Schalkwijks dialect. Historische kring tussen Rijn en Lek, Houten, 2000: blz. 56

Harrie Scholtmeijer, Taal in stad en land: Utrechts, Veluws en Flevolands. Sdu Uitgevers, Den Haag, 2002: blz. 114