Wt/zea/guus

Zeêuws

Etymologie

Nie dudelijk. Volgens A.A. Weijnen is 't 't meervoud vaan guut; F. Debrabandere dienkt eêder an de naem Guust, wat-a dan op 'n zeker moment joengen beteêkend zou moete 'ebbe. De vurm guusten kan daerop wiezen.

Beteêkenisse

guus meêrvoud

Kinders, voraol iemand z'n kinders (de kinders uut eên gezin dus)
- Mee de zaeterdag gae me mee de guus naer 't strand.

Uutspraek

[ɣ˕ys], [ɦys]

Verbugienge

verkleinwoôrd guusje

Dialectvarianten

guusten

Aore schriefwiezen

huus (gin standaerdspellienge)

Uutdruksel

De moôiste meubels in j'n 'uus bin 'n pront wuuf en lieve guus.

Bronnen

Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. 299

Dr. Frans Debrabandere (red.), Zeeuws etymologisch woordenboek. De herkomst van de Zeeuwse woorden. Uutgeverie Atlas, Amsterdam/Antwerpen, 2007: blz. 129