Wt/zea/grabbele

Zeêuws

Etymologie

Middelnederlands grabbelen, frequentatief bie grappen wat-a 'griepe' beteikent en daer ok mee verwant is. Uutendelienge van d'n Indo-Europese wortel ǵʰrebʰ-.

Omschrievienge

grabbele

• stroôie, in 't biezonder bie sinterklaos (deu Sinterklaos of (laeter) Piet)

Opmerkienge: de Nederlandse beteikenisse 'graoie' oor nie opgegeve.

Uutspraek

[ˈɣrɑbələ ~ ˈɦrɑbələ]

Vervoegienge

infinitief	grabbele(n)
gerundium	te grabbelen(e)
tegewoordigen tied	ik grabbel(e)	oôns grabbele(n)
	jie grabbel(t) (grabbele)	julder grabbele(n)
	'ie grabbel(t)	'ulder grabbele(n)
flejen tied	ik, jie, 'ie grabbelde	oôns, julder, 'ulder grabbelde(n)
gebieënde wieze	grabbel(t)
onvoltoôid deêlwoôrd	grabbelende
voltoôid deêlwoôrd	ei (g)egrabbeld
Ziet vò details en verschillen tussen de Zeêuwse dialecten 't artikel Zeêuwse grammaotica op Wikipedia.

Dialectvarianten

• grabbelen in Zeêuws-Vlaendere en op oôstelijk Zuud-Beveland

Synoniemen

• stroôie aolgemeên, ok buten Sinterklaos om
• grulle Flakkees
• kaepele Waschappels

Bronnen

• Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. 290

• Nicoline van der Sijs (2010, saemenstellienge), Etymologiebank