Wt/zea/ermetieren

Zeêuws

Etymologie

Ziet bie aermetiere.

Omschrievienge

ermetieren

1. ermetiere:
   1. in Zeêuws-Vlaendere en op oôstelijk Zuud-Beveland: de gewonen infinitief
   2. rest: 't gerundium (te-vurm)
2. zelfstandig naemwoôrd meêrvoud bie ermetier

Uutspraek

[ˌɛrəməˈtiːr(ə)n]

Vervoegienge

Ziet bie ermetiere.

Varianten

• aermetieren
• aermetiere, ermetiere
• armetiere

Aore spelliengen

• èrrəmetieːren Woordenboek der Zeeuwse Dialecten

Bronnen

• Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. 10