Wt/zea/duwen

Nederlands

Etymologie

Van Middelnederlands duwen, ziet bie douwe.

Omschrievienge

duwen

• douwe

Uutspraek

[ˈdyu̯ə(n)]

Opmerkienge: bie somste sprekers bestaet de neigienge om dit woôrd te dissimilêren toet [ˈdiu̯ə(n)] ('dieuwen').

Vervoegienge

infinitief	duwen
tegewoordigen tied	ik duw	wij duwen
	jij duwt	jullie duwen
	h/zij duwt	zij duwen
flejen tied	ik, jij, h/zij duwde	wij, jullie, zij duwden
gebieënde wieze	duw
onvoltoôid deêlwoôrd	duwend(e)
voltoôid deêlwoôrd	heeft geduwd
Ouwejaerse vurmen: jullie duwt (alternatieve vurm) ꞏ h/zij duwe (anvoegende wieze) ꞏ duwt (gebieënde wieze meêrvoud) Vurmen mee gij: gij duwt (tegenwoôrdigen tied) ꞏ gij duwdet (flejen tied)

Varianten

• douwen (spreektaelvurm, zal dikkels as dialect gevoeld zien, af'ankelijk van 'oe de spreker nog meêr praot)

Ontlêniengen in aore taelen

Ziet bie douwe (Zeêuws), douwe ('Ollands) en duwen (Middelnederlands).