Wt/zea/blaèze

Zeêuws

Etymologie

Ziet bie blaeze.

Omschrievienge

blaèze Zuud-Bevelands

• blaeze:
  1. as werkwoôrd: allêne in 't westen
  2. as zelfstandig naemwoôrd: 'eêl 't eiland buten Goes

Uutspraek

[ˈblɪːzə]

Verbugienge

blaèzen meêrvoud; blaèsje, blisje verkleinwoôrd

Vervoegienge

infinitief	blaèze(n)
gerundium	te blaèzen
tegewoordigen tied	ik blaès	oôns blaèze(n)
	jie blaès(t), blis(t) (blaèze)	julder blaèze(n)
	'ie blaès(t), blis(t)	'ulder blaèze(n)
flejen tied	ik, jie, 'ie blaèsde, blisde, blies	oôns, julder, ulder blaèsde(n), blisde, blieze(n)
gebieënde wieze	blaès(t), blis(t)
voltoôid deêlwoôrd	eit eblaèze(n)
Ziet vò details en verschillen tussen de Zeêuwse dialecten 't artikel Zeêuwse grammaotica op Wikipedia.

Opmerkienge: de vurmen mee korte i komme vò in de Zak.

Aore vurmen

• blaeze
• blaoze Burgerzeêuws
• blaozen Zeêuws-Vlaonderen

Aore spelliengen

• blêze, bleêze
• blêêze, blîze Woordenboek der Zeeuwse Dialecten
• bleaze (gin standaerdspellienge)

Vertaeliengen

Ziet bie blaeze

Bronnen

• Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. I, 102-3