Deu de vurm van de plekken; ziet vadder bie starre.
Starre
- naem gegeve an 'n koeë me starvurmige plekken
- Om, Starre, omme, zeg ik! (opgeteikend deu 't WZD)
[ˈstɑrə]
Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. 635, 927