Wt/rue/быти

Русиньскый

Етімолоґія

З праславяньского *byti, котре з прабалтіцько-славяньского *bʔutei, котре з праіндоевропского *bʰuh₂-. Балтіцькыма коґнатами суть літовске būti і лотіське būt. Іншыма індоевропскыма коґнатами суть латиньске fuī («я быв»), давноґрецьке φύω (phúō), санскрітьске भवति (bhávati, «стати»), і перьске بودن (budan, «быти»).

Суплетівны формы теперїшнёго часу суть тыж подїдженыма: єсмь — з праславяньского *jesmь, котре з праіндоевропского *h₁es-. Коґнатами суть давноанґліцьке beon-wesan (eom, eart, is), давносеверне vesa (em, est, es), ґотьске wisan (im, is, ist), давноґрецьке εἰμί, εἶ, ἐστί, латиньске esse (sum, es, est, sumus, estis, sunt), літовске esu, албаньске jam.

Высловность

МФА: /'bɤtɪ/
МФА: /'bɤti/ (пряшівскый штандард)

Часослово

быти

екзістовати
такы были условія
находити ся, мати місце
вчера сьме были в музею
вказує, же подмет і предмет суть єднакы.
я Русин быв, єм і буду

Часованя

Часованя часослова «быти»

Час:	Минулый		Теперїшнїй		Будучій		Розк. способ
Чісло:	єд.	мн.	єд.	мн.	єд.	мн.	єд.	мн.
I особа	быв єм, была єм/была‑м, было єм/было‑м	были сьме	єм	сьме	буду	будеме	—	—
II особа	быв єсь, была єсь/была‑сь, было єсь/было‑сь	были сьте	єсь	сьте	будеш	будете	будь	будьте
III особа	быв, была, было	были	є	суть	буде	будуть	няй буде	няй будуть

Род/чісло:	муж.	жен.	сер.	мн. ч.
Часопридавник теперїшнёго часу	будучій (сущій)	будуча (суща)	будуче (суще)	будучі (сущі)
Часопридавник минулого часу (актівный)	бывшый	бывша	бывше	бывшы
Часопридавник минулого часу (пасівный)	не творить
Часоприсловник теперїшнёго часу	будучі
Часоприсловник минулого часу	бывши