Wt/pms/teren

Piemontèis: teren

Nòm masculin

(plural: teren)

1. La part ëd surfassa d'un pianeta.
2. Camp o pra, dzortut an relassion ai sò usagi possìbil, tanme coltivassion o costrussion.

• An d'àutre lenghe: anglèis: ground, terrain; fransèis: terrain; italian: terreno; sicilian: tirrenu; spagneul: terreno.

Agetiv

1. Relativ a la vita d'ës mond.

(plural: teren; feminin: teren-a; feminin plural: teren-e)

• An d'àutre lenghe: anglèis: terrene, terrestrial, terrain; fransèis: terrien; italian: terreno; sicilian: dâ terra, dê terri; spagneul: terrestre, terrestrial.

Sorgiss

Gribàud