Wt/pms/taborèt

Piemontèis: taborèt

Nòm masculin

/t̪a.bʊ'ret̪/ (plural: taborèt')

1. Cit ëscagn con un-a o quatr gambe sensa schinal.
   • An d'àutre lenghe: anglèis: stool; fransèis: tabouret; italian: sgabello; sicilian: sgabbeddu; spagneul: taburete.
2. Përson-a bassa.
3. (gergal) Menton, dzortut cand a spòrz tant.
   • Sinònim: béssola.

Sorgiss

Bré, Gribàud