Wt/pms/rason

Piemontèis: rason

Nòm feminin

/dission IPA fra bare/ (plural: rason)

1. Capassità ëd pensé ëd fasson lògica e coerenta.
   • Manere ëd dì: Buté a la rason: mné un a pensé ëd fasson lògica.
   • An d'àutre lenghe: anglèis: reason; fransèis: raison; italian: ragione; sicilian: raggiuni; spagneul: razón.
2. Opinion giusta.
   • Manere ëd dì: Dé rason, Dé la rason: giudiché chi a dis giust.
   • Contrari: tòrt.
   • An d'àutre lenghe: fransèis: raison; italian: ragione; sicilian: raggiuni; spagneul: razón.
3. Drit.
   • Manere ëd dì: Fesse le rason: pretende che ij sò drit a sio rispetà.
   • An d'àutre lenghe: fransèis: raison; italian: ragione; sicilian: raggiuni; spagneul: razón.
4. Motivassion, càusa.
   • Manere ëd dì: Avèj ëd rason da vënner màire: avèj dij motiv nen vàlid. Conté soe rason a jë sbiri: giustifichesse con chi a peul nen capì; perde 'd temp. Fesse na rason: arsegnesse. Rason ëstraca: pretest da pòch.
   • An d'àutre lenghe: anglèis: reason; fransèis: raison; italian: ragione.
5. Mzura, proporsion, arferiment.
   • An d'àutre lenghe: fransèis: raison, italian: ragione.

• Etimologìa: dal latin rationem.

Esempi d'usagi

3. Fé valèj soe rason.

4. A rason dl'età. Avèj soe bon-e rason.

5. A rason. An rason dël tant për sent. An rason dl'età.

Sorgiss

Gribàud