Wt/pms/rampigné

Piemontèis: rampigné

Verb intransitiv

(prima coniugassion)

1. Rampiesse sensa esse tant bon a felo.
2. Fé ël pistin con ël but ëd nen lassé conclude.
   • An d'àutre lenghe: anglèis: to quibble, to split hairs; fransèis: ergoter, chinoiser; italian: cavillare; sicilian: marriddiari; spagneul: buscar evasivas, andar con sutilezas, sutilizar.

• Variant: rampinié.

Sorgiss

Gribàud