Wt/pms/papé

Piemontèis: papé

Nòm masculin

(plural: papé)

1. Material sutil otnù dal bòsch ëd j'erbo e prontà an feuj ch'a serv pr'ëscrivje ansima.
   • An d'àutre lenghe: anglèis: paper; fransèis: papier; italian: carta; sicilian: carta; spagneul: papel.
2. Feuj ch'a serv për ëscrivje ansima.
   • Manere ëd dì: Papé velin: feuj fàit ëd material motobin sutil, scasi trasparent.
3. Sertificassion fornìa da n'autorità ch'a atesta n'identità o dij drit.
   • An d'àutre lenghe: anglèis: papers; fransèis: papier(s); italian: documento; sicilian: ducumentu; spagneul: documento.
4. Pràtica burocràtica.
   • Manere ëd dì: Fé core ij papé: ciamé le publicassion pr'un mariagi.

• Etimologìa: dal latin papyrus.

Nòta

Ant ël sens 1 a l'é mej evité l'italianism carta.

Sorgiss

Bré