Wt/pms/manoja

Piemontèis: manoja

Nòm feminin

/ma'nʊ.ja/ (plural: manoje)

1. Tòch ëd metal o d'àutr material con forma adata për tiré, aussé, duverté o saré còfo, tiroj, cassie, pòrte o d'àutri oget.
   • An d'àutre lenghe: anglèis: handle; fransèis: poignée; italian: maniglia.
2. Leva ch'a përmet ëd deje 'n moviment sircolar a cheicòs për podèj butelo an brando o fé anviaré un motor.
   • An d'àutre lenghe: italian: manovella.
3. Utiss ch'a serv a gavé le ramin-e dal feu.
4. Part dël froj.
5. (schersos) Man.

Sorgiss

Bré, Gribàud, REP