Wt/pms/lijé

Piemontèis: lijé

Verb

(prima coniugassion)

Verb transitiv

1. Gropé, unì, buté na liura antra un-a o pì part fra 'd lor (leu, òm, afé o eveniment).
   • Manere ëd dì: Lijé le man a un: bloché cheidun, ampedije d'agì.
   • Contrari: dësgropé.
   • An d'àutre lenghe: anglèis: to unite; fransèis: lier, unir; italian: legare; sicilian: ligari; spagneul: unir, liar.
2. Dé na sensassion dëspiasosa ëd brusch a la boca.
   • Variant: lighé.
   • An d'àutre lenghe: italian: allegare, allappare; sicilian: alliari, allappari.
3. Feje fé a un cheicòs për fòrsa.
   • An d'àutre lenghe: fransèis: obliger, contraindre; italian: obbligare, costringere.
4. Fé vàire son gropà ansema an mùsica.

Verb intransitiv

1. An gastronomìa, ël condensesse, ël fé dij gromo dla ròba da mangé.

• An d'àutre lenghe: italian: rapprendersi.

Sorgiss

Bré, Gribàud, REP