Wt/pms/lenga

Piemontèis: lenga

Nòm feminin

/'leɲ.ga/ (plural: lenghe)

1. Òrgo muscolar coatà da saliva ch'a peul bogesse an vàire diression da pogià ch'a l'é an sël paviment dla boca. A l'é gropà daré a 'n cit òss ciamà jòid e dnans a 'n cit e sutil fil ciamà frénol. La lenga a fa parlè, mastié, campé giù e gusté 'l mangé.

• Manere ëd dì: A l'é nen mòrtje la lenga an boca: as dis ëd cheidun pien ëd babìa. Avèj ancora da tiré un pòch ëd lenga: dovèj ancor fatighé. Avèj gnun pèil an sla lenga, Avèj la lenga molà: parlé ciàir e tond a cost ëd fé mal. Avèj la lenga an libertà: ciaciaré tròp. Avèj la lenga ch'a jë stà bin an boca: parlé bin, con art. Avèj la lenga spëssa: avèj ëd dificoltà a articolé bin. Avèj lassà la lenga a ca, Avèj perdù la lenga: as dis dij cit cand ch'a resto ciuto a l'amprovista. Avèj na còsa an sla ponta dla lenga: esse a brus d'arcordesse cheicòs che an sël moment as riess nen a arciamé. Avèj pi ëd lenga che ëd servel: parlé a spropòsit. Bagnesse la lenga, Buté la lenga a meuj (popolar): bèive. Buté ël mòrs a la lenga, Mòrd-se la lenga: traten-se dal parlé. Cativa lenga: përson-a ch'a parla mal ëd j'àutri. Ël gat a l'ha mangiaje la lenga: as dis ëd masnà tìmide. Esse sudà fin-a sota a la lenga: as dis ëd përson-a ch'as vanta ëd fatighe che però a l'ha mai fàit. Lenga da stropià, Lenga mal lavà: un ch'a parla ëd fasson volgar. Lenga ëd gat: lima rionda dovrà për ël bòsch. Parlé mach përchè un a l'ha la lenga an boca: parlé sensa arflete a lòn ch'as dis. Pijé lenga: anformesse. Pijé për la lenga: porté plenta për difamassion. Tnì la lenga: sté ciuto. Tnì le man a ca e la lenga daré dij dent: esse prudent. Un bel tir ëd lenga: na distansa assè longa.
• Sinònim: bërtavela, patalica, sarzèt, taravela.
• An d'àutre lenghe: anglèis: tongue; esperanto: lango; fransèis: langue; italian: lingua; sicilian: lingua; spagneul: lengua.

2. Fasson ëd parlé comun-a a 'n pòpol.

• An d'àutre lenghe: anglèis: language; esperanto: lingvo; fransèis: langue; italian: lingua; sicilian: lingua; spagneul: idioma.

3. Sòrt ëd bolè.

4. (popolar) Tìtol bancari ch'a serv për fé dij pagament.

• Sinònim: s-cianchèt, stanghèt.
• An d'àutre lenghe: anglèis: check; fransèis: chèque; italian: assegno; sicilian: assegnu; spagneul: cheque.

• Etimologìa: dal latin linguam.
• Variant: (Ast) lengua.

Nòta

La variant lingua a l'é n'italianism e a l'é da condané.

Sorgiss

Bré, Gribàud, REP