Wt/pms/gnente

Piemontèis: gnente

• Variant: nen.
• Etimologìa: dal latin nec gentem.

Përnòm

1. Gnun-a còsa.

• Manere ëd dì: Gnente a feje: a-i é gnun-a solussion. Nen savèjne ëd gnente: nen avèj responsabilità. Për gnente: a bon pat. Savèj gnente ëd gnente: savèj franch gnente. Un bel gnente: pròpe gnente.
• An d'àutre lenghe: anglèis: nothing; fransèis: rien; italian: niente.

Esempi d'usagi

1. Bon a gnente. Fé gnente. Gnente afàit. Gnente d'àutr. Gnente d'autut.

Nòm masculin

(plural: gnente)

1. Ël veuid.
   • Manere ëd dì: A l'é mancaje un gnente: a l'é andasse davzin. Ant un gnente: an pòch temp. Vnì su dal gnente: fé cariera partend dal bass.
2. Ròba o përson-a ëd gnun valor.

• An d'àutre lenghe: anglèis: nothing; fransèis: rien; italian: niente.

Sorgiss

Gribàud