Wt/pms/giàira

Piemontèis: giàira

Nòm feminin

(plural: giàire)

1. Ansem ëd cite pere, dle vire mës-cia con pàuta, tèra o ciman.
   • Variant: gièira.
   • Manere ëd dì: Andé a mangé an sle giàire dë Stura: esse an miseria. Posé na giàira: defeché.
   • An d'àutre lenghe: fransèis: gravier; italian: ghiaia.
2. Cita pera.
   • Sinònim: giairèt, giairin, giairëtta.
   • An d'àutre lenghe: fransèis: caillou; italian: sassolino.

• Etimologìa: dal latin glaream.

Sorgiss

Gribàud