Wt/pms/frusté

Piemontèis: frusté

Verb transitiv

(prima coniugassion)

1. Consumé, abimé con l'usagi o ël passé dël temp.
   • Etimologìa: dal latin frustare.
   • An d'àutre lenghe: italian: logorare.
2. Colpì con un foet.
   • Sinònim: foëtté.
   • Etimologìa: dal latin volgar tard fustare.
   • An d'àutre lenghe: fransèis: fouetter; italian: frustare, fustigare.

Sorgiss

REP