Wt/pms/flambé

Piemontèis: flambé

Verb transitiv

(prima coniugassion)

1. Dësblé, crasé, abimé.
   • Manere ëd dì: A flamba ël bòcc: a l'é fiamengh. Ël fat sò a l'é flambà: a l'é destinà a esse crasà.
   • An d'àutre lenghe: anglèis: destroy, ruin; fransèis: détruire, écraser, abîmer; italian: distruggere, rovinare.
2. Sgheiré, spataré.
3. Massé.
   • An d'àutre lenghe: anglèis: kill; fransèis: descendre; italian: uccidere.
4. Brusaté.
   • An d'àutre lenghe: italian: bruciacchiare.
5. Ël dagné dël lard ch'a fond a stisse.
   • An d'aùtre lenghe: italian: pilottare.
6. (volgar) Avèj un rapòrt sessual.
   • An d'àutre lenghe: anglèis: fuck; fransèis: coucher; italian: chiavare.

• Etimologìa: dal fransèis flamber.

Esempi d'usagi

1. I son flambà.

3. Flambé un.

Sorgiss

Bré, Gribàud