Wt/pms/fen

Piemontèis: fen

Nòm masculin

/'feƞ/ (plural: fen)

1. Erba tajà e fàita sëcché për esse mangià da j'animaj.
2. (botànich) Fen grech: Trigonella foenum graecum.

• Variant: fengh.
• Manere ëd dì: Al temp dij fen: al moment ëd dovèj tajé ël fen. Avèj ij fen për tèra: nen avèj cujì ël fen. Fé ij fen: tajé ël fen. Minca busca a jë smija na carà ëd fen: as dis ëd chi as lamenta për tut cit problema. Ògni busca a jë smija na carà ëd fen: as lamenta sempe për dle ròbe da pòch. Tiré ël fen a la carà: esse rich.
• Etimologìa: dal latin fenum.
• An d'àutre lenghe: alman: Heu; anglèis: hay; esperanto: fojno; fransèis: foin; italian: fieno; véneto: fen.

Sorgiss

Bré, Gribàud, REP