Piemontèis: di

Nòm masculin

(plural: di)

Manere ëd dì: A di, A la ponta dël di, An sël fé dël di: pen-a ch'a jë sponta ël sol. A di fàit: cand ël sol a l'é già àut. Ai mè di: cand i j'era giovo. Al di d'ancheuj: adess, an costi temp. Ant ël bon dël di: an mes a la giornà. Buté un a di: anformé cheidun ëd cheicòs. Dë 'd di, Dël di, Ëd di: durant la giornà. D'ëd di an di: un di dòp l'autr. Dé j'eut di: licensié; licensiesse. Di dij pocio: bej di. Di 'd màire: di anté ch'as dev nen mangé 'd carn. Di e neuit: sempe. Di pi, di meno: a smon na durà ëd temp aprossimà. Ël di dël coco: ij doi d'avril. Ël di dël pess: ël prim d'avril. Ël di dla fogassa: l'Epifanìa. Ël di dla ressia: mità caresma. L'àuter di: ël di prima 'd jer. Fesse di: as dis dël moment cand ël sol a sponta. Leugn coma dal di a la neuit: motobin diferent. Longh coma l'ùltim di dl'ann: motobin longh. Patanù coma ël di ch'a l'é nà: nù. Savèj ël di ch'a l'é San Bias: savèj lòn ch'as veul. Smijé ël di dël giudissi: essie un rabel coma da fin dël mond. Tut ël sant di: pròpe tut ël di. Tuti ij sant di: pròpe tuti ij di.
Etimologia: dal latin dies.
Sinònim: giornà.
An d'àutre lenghe: alman: Tag, anglèis: day; fransèis: jour; italian: giorno, dì, latin: dies.

Gribàud