Wt/pms/crijé

Piemontèis: crijé

Verb intransitiv

(prima coniugassion)

1. Parlé a vos motobin àuta.
   • Manere ëd dì: Crijé agiut: ciamé che cheidun a ven-a a giuté. Crijé apress a un: parlé mal ëd cheidun. Crijé coma n'òja: crijé fòrt. Crijé Savòja: festegé con gòj; avisé d'un privo. Sensa crijé Savòja: con discression.
   • Contrari: bësbijé.
   • An d'àutre lenghe: fransèis: hurler; italian: gridare, urlare; russ: кричать.
2. Lamentesse con magon o disperassion, fin-a a le larme.
   • Sinònim: pioré.
   • An d'àutre lenghe: anglèis: cry; fransèis: pleurer; italian: piangere; russ: плакать.
3. Fé ij sò vers da part ëd chèich animaj.

• Etimologìa: dal fransèis crier.

Sorgiss

Gribàud